Een onderwerp waar de discussie niet zo actief meer over is, maar bij het opruimen van wat spullen kwam ik onderstaand artikel tegen, en dat nodigt dan toch weer uit tot een reactie.
Er zijn verschillende meningen over dit verschijnsel bijvoorbeeld dat er met de mensen die vallen iets mis is of iemand die valt onder de Kracht van de Heilige Geest gevoeliger voor de Geest is. Ook dat als iemand valt hij/zij meewerkt met God en zich totaal overgeeft en als je niet valt er verzet zou zijn en geen overgave.
We moeten niet onze leerstellingen en conclusies baseren op ervaring maar op Gods woord.
Bijbelse verklaringen voor het vallen in de Heilige Geest:
Bijverschijnsel
1. Vallen onder de kracht van de Heilige Geest is een bijverschijnsel van de manifestatie van de Heerlijkheid van God (2 Kron. 5:14)
Gods heerlijkheid is waarneembaar.
Mozes, die Gods Heerlijkheid gezien had, kon niet de tabernakel binnen gaan als Gods Heerlijkheid daar volledig aanwezig was (Ex. 40:34-35).
Toen Saulus de Heerlijkheid of Glorie) zag viel hij op de grond (Hand. 9:3-4; 22:6).
Petrus, Johannes en Jakobus werden door diepe slaap overmand (vielen in de Geest) toen ze de Heerlijkheid van Jezus zagen (Lc. 9:28-36)
Dat het vallen in de Geest een bijverschijnsel is, of zou moeten zijn, is duidelijk. Maar in veel übercharismatische Gemeenten zien we dat het teveel hoofdzaak is geworden. De Bijbelse onderbouwing is hooguit magertjes.
In de praktijk zien we dat in Gemeenten waar deze praktijk (nog) plaatsvindt, de mensen praktisch altijd achterover vallen.
De aangehaalde tekst 2 Kron. 5:14 spreekt nergens over “vallen”. In de NBG is het vertaald als “niet konden blijven staan”, maar het woord voor staan in de grondtekst (amad) kan ook vertaald worden met volharden, volhouden. Het zou dus ook kunnen betekenen dat zij gewoon zo overweldigd waren door de aanwezigheid des Heren, dat zij hun taak niet meer konden volbrengen. Dat heeft dus niets met vallen te maken.
Ex. 40:34-35
Ook hier geen woord over vallen.
Hnd. 9:3, 4; 22:6
Vers 3 is een interessante. Deze auteur legt het uit als bewijs van de aanwezigheid van de heerlijkheid des Heren, maar het woord uit de grondtekst, pipto, betekent metaforisch ‘onder het oordeel vallen, veroordeeld worden’. Dat is dus geen positieve manier van vallen, maar wel precies wat hier gebeurd toen Jezus zei “Saul, waarom vervolg je Mij?”
In Hnd. 22:6 wordt ook niet gesproken over vallen, maar wel in vers 7. En daar zien we hetzelfde woord, pipto.
Lc. 9:28-36
Bij deze moest ik een beetje lachen. De auteur voert dit aan als bewijs voor de werking van de Geest, terwijl de oorzaak letterlijk in vers 32 staat vermeld: Zij werden door slaap overmand. Het lijkt me toch wat sterk om iedereen die door slaap overmand worden te omschrijven als iemand die onder de aanwezigheid of kracht van de Geest, valt in de Geest.
Bovendien staat er in hetzelfde vers dat zij de heerlijkheid pas zagen toen zij wakker werden!
Geestelijk
2. Er is geen enkele bijbelse maatstaf voor het vaststellen van iemands geestelijkheid doordat iemand wet of niet valt in de Geest.
Heilige mannen Gods als Daniël en Ezechiël vielen in de Geest (Dan. 10:7-9; Ez. 1:28b). Maar ook slechte mensen vielen onder de Kracht van God (Joh. 18:5-6). Deze mensen wilden Jezus arresteren (waaronder ook Judas en de dienaars van de schriftgeleerden en farizeeërs). Ook Saulus, toen nog een vervolger van Jezus en de Gemeente viel in de Geest toen Jezus verscheen op de weg naar Damascus (Hand.9:1-5).
Dan. 10:7-9
Dit is inderdaad een tekst waarin Daniël neervalt onder invloed van de kracht van de Geest. Maar, er staat wel expliciet bij dat hij op zijn aangezicht valt! En dat is nou precies wat we in al die Gemeenten niet zien gebeuren! Men valt massaal achterover!
Ez. 1:28b
Hetzelfde punt.
“Aldus was het voorkomen der verschijning van de heerlijkheid des HEREN. Toen ik haar zag, viel ik op mijn aangezicht, en ik hoorde de stem van Een, die sprak.”
Degene die onder de kracht van de Geest valt, valt op zijn aangezicht. Niet achterover!
Joh. 18:5, 6
Dit is weer het inmiddels bekende woord “pipto”, wat dus onder meer betekent dat mensen “onder het oordeel vallen, veroordeeld worden”. Helaas spreken de andere drie Evangeliën hier niet over, dus er is geen aanvullende informatie te vinden. Maar dit is te mager om te gebruiken als bewijs dat ook slechte mensen kunnen vallen in de Geest.
Onveranderd
3. Vallen in de Geest hoeft een mens niet te veranderen.
De mannen die Jezus gevangen namen, deinsde terug en vielen op de grond toen Jezus sprak maar bleven onveranderd in hun doel om Jezus gevangen te nemen (Joh. 18:6,12).
Dat klopt mijns inziens niet. Als vallen in de Geest werkelijk gebeurt door de kracht van de Heilige Geest,dan moet dat een levensveranderende ervaring zijn! Als mensen vallen als onderdeel van een oordeel, dan niet. Hoe kun je de Heerlijkheid des Heren zo ervaren en niet veranderen?
Veranderd
4. Vallen in de Geest kan een mens wel veranderen.
Saulus veranderde door de aanraking en val in de Geest (Hand. 26:12-19).
God deed Adam in diepe slaap vallen, zodat Hij uit één van zijn ribben een vrouw kon bouwen (Gen.2:21 -22). Het doel van de Zalvingskracht is dat het juk van de duivel verbroken wordt over een persoon. De Here Jezus kwam om de werken van de duivel te vernietigen (1 Joh.3:8)
Bij de geschiedenis rond Saulus staat ook expliciet vermeld dat Jezus hem van zijn paard knikkerde. Hij viel als veroordeling van zijn gedrag, het vervolgen van de eerste christenen. Het moet voor hem een overweldigende ervaring zijn geweest dat hij zo persoonlijk aan werd gesproken, en dat hij ook gelijk een opdracht mee kreeg.
Kijken we terug naar Hnd. 9, dan lezen we dat hij de opdracht kreeg om de stad in te gaan en daar zou hij te horen krijgen wat hij verder moest doen. Vervolgens komt Ananias in beeld, die hij al in een beeld gezien heeft. En dan pas wordt hij ook met de Heilige Geest vervuld.
Niet zoeken
5. Vallen in de Geest is een bijverschijnsel en niet een ervaring die men moet zoeken.
Jezus negeerde het feit dat de mannen die hem gevangen ramen waren gevallen.
Toen Ezechiël bij het zien van Gods heerlijkheid onder de Kracht viel, vroeg God hem om op te staan, zodat Hij met hem kon spreken (Ez. 2:1).
De reden dat Jezus zich aan Saulus openbaarde was niet om hem in de Geest te laten vallen, maar om Gods plan voor zijn leven te vertellen. De anderen die bij Saulus waren vielen ook maar ontvingen geen speciale zegen.
Er wacht een zuchtende, huilende, stervende mensheid om bevrijd te worden.
God heeft ons (wedergeboren, geestgevulde christenen) gezalfd met de Heilige Geest en Kracht om het aangename Jaar des Heren te verkondigen (Hand. 1:8; Lc. 4:18). Of mensen nu vallen of niet het gaat er om dat mensen gered, bevrijd en genezen worden. Dat Is het doel van de Zalving/de Kracht van God en het werk van de Heilige Geest in de kerk door ons heen.
Hnd. 1:8 “maar je zult Kracht/Zalving ontvangen, wanneer de Heilige Geest over je komt, om een getuige te zijn…”
Mc. 16:16-20, Mt. 28:18-20
“Jezus negeerde…
De meeste Evangelieschrijvers hebben er ook voor gekozen om dit detail niet te vermelden. Alleen Johannes beschrijft het.
Eze. 2:1
Als we even terugkijken naar Eze. 1:28, dan staat daar weer expliciet dat Ezechiël op zijn aangezicht viel! Voorover dus!
“De anderen…”
Lees voor uzelf Handelingen 9:1-8…
Nergens staat daar vermeld dat de andere mannen ook waren gevallen. Alleen dat zijn sprakeloos waren.
Dat het vallen in de Geest niet als hoofdzaak benoemd wordt kan ik alleen maar achter staan. In de Bijbel lezen we op diverse plaatsen dat met name dienaren des Heren geestelijke ervaringen hebben, maar die komen nu juist in dit artikel van de onbekende schrijver niet voor.
Conclusie op basis van dit artikel kan dus eigenlijk niet anders zijn dan dat “vallen in de Geest”, zoals dat in de meeste Gemeenten wordt gepraktiseerd, niet Bijbels te onderbouwen is.
Bron: onbekend
Nog geen reacties